دکتر داوری اردکانی، فیلسوف فرهنگ، رئیس فرهنگستان علوم- می‌دانم که تحقق این امر چه موانع و دشواری‌ها دارد، اما خاطره رؤیایی که در سال‌های انقلاب داشتم، هنوز در روح و جانم زنده است. در آن سال‌ها با این‌که از قدرت تجدد و عظمت و دشواری گذشت، از آن غافل نبودم؛ فکر می‌کردم و امید یا آرزو داشتم که برای مواجهه با تجدد غربی نظام و نظمی در ایران پدید آید که به فساد و استبداد و زندگی در ترس و فقر و نگرانی از فردا پایان دهد و کشور با امکان‌ها و ثروتی که دارد، حداقل معاش سالم را برای همه مردم فراهم آورد؛ برنامه آموزش و پرورش طوری اصلاح شود که همه بتوانند از تحصیل رایگان برخوردار شوند و مدرسه نگهبان استعدادها و مأمور حفظ و شکوفا کردن آن‌ها باشد و مخصوصاً حرمت علم و معلم در آنجا محفوظ باشد. کینه‌ها و نزاع‌ها و اختلاف‌ها و دروغ و فریب کاهش یابد و همت کشور و سیاست و مردم صرف عمران و آبادی و بهبود زندگی و سلامت جامعه شود. سرمایه‌های مادی و معنوی کشور در جای خود در خدمت مصالح کشور و صلاح مردم به‌کار رفته و مختصر بگویم یک نظام نزدیک به عدل و اعتدال و درستکاری و رو به بهبود و امیدوار به آینده بنا شود و انقلاب با کار بزرگش، چشم امید جهان و جهانیان را متوجه خود کند و معرف و مثال و نمونه‌ای از کشورداری خوب شود. این بهترین مواجهه‌ای بود که ما لااقل فکر می‌کردیم که می‌توانیم داشته باشیم یا در آرزوی آن باشیم، اما مشکلات و موانع چه در درون و چه از بیرون چندان بی‌پروا و سنگین و دیوانه‌وار ظاهر شدند و هجوم آوردند که مجال اندیشیدن و اتخاذ تصمیم برای آینده را تنگ کردند و مواجهه ناگزیر به قلمرو سیاست انتقال یافت و حتی مواجهه در نظر هم تحت تأثیر سیاست و تابع آن قرار گرفت.
برای مطالعه مطالبی بیشتر از آقای داوری اردکانی به آدرس زیر مراجعه کنید:
تأملی نظری-تاریخی در باب مواجهه ما و تجدد عوامل توسعه‌نیافتگی (بخش اول)
تأملی نظری-تاریخی در باب مواجهه ما و تجدد عوامل توسعه‌نیافتگی (بخش دوم)
